chefmaison

21 juli 2012

We hadden twee volle dagen om de stad te bezoeken. Omdat de Joodse wijk op zaterdag vanwege de Sabbat gesloten was, besloten we dit zondag te bezoeken en op zaterdag het kasteel te bezoeken.
Het kasteel: “Prazsky hrad“, ligt op een heuvel en om de klim ernaar toe te vermijden, besloten we de metro te nemen tot aan Mala Strana Square, en vandaar de tram naar het kasteel of naar de abdij op het uiterste deel van de kasteelgronden. We liepen te voet tot aan de het metro-station: Mustek . Op zaterdag was het loket gesloten en de ticket automaten namen geen briefjes of credit kaarten, alleen munten en hiervan hadden we er onvoldoende om twee tickets te kopen. Ietwat gefrusteerd liepen we het metro-station weer uit en besloten een taxi te nemen. We namen de eerste taxi die we zagen en vroegen ons naar het klooster te brengen. We verifierden nog even dat hij wel degelijk op de meter reed voor we instapten.
We zijn ter hoogte van het kasteel al uitgestapt, daar de meter aan een enorm tempo omhoog liep, en de prijs na een vijftal minuten in de  taxi al hoger bleek dan de rit van de luchthaven had gekost.
Alle waarschuwingen ten spijt hebben we ons dus toch laten vangen aan een veel te dure taxirit. Toen we bij het betalen kloegen dat de prijs toch wel heel hoog was, was de chauffeur verongelijkt en repliceerde dat hij met een privé stadstaxi reed en dat dit de tarieven waren. Moraal: informeer je voor je instapt, ook al rijdt je op de meter, de ene meter is de andere niet.

We hadden dus eigenlijk gepland ons bezoek aan de kasteelgronden te starten aan Strahov klaster, en van daar naar beneden te wandelen. Het kasteel is namelijk niet één kasteel, maar een heel complex met verschillende gebouwen die tot de vorige eeuw de woonplaats van alle Tsechische heersers was. Vaclav Havel was de eerste president die besloot zijn intrek niet in het hrad te nemen. Sindsdien doen de gebouwen als overheidsgebouwen dienst. Op de kasteelgronden is er ook de imposante Sint-Vitus kathedraal en heel wat tuinen en parken.

Door een verkorte taxirit zijn we ter hoogte van het kasteel zelf uitgestapt. We hebben dan eerst de buitenkant van het kasteel en de kathedraal bezocht . Op het moment van bezoek (zaterdagvoormiddag), konden we de kathedraal zelf niet bezoeken daar er net een eredienst plaatsvond en de kerk pas om 12 u te bezichtigen was. We bezichtigden de fantastische buitenzijde van de kathedraal die verschillende stijlen omvat met mooie gargoils. We wandelden wat rond de kasteelgebouwen, en wilden de Golden lane bezoeken. Dit is een pittoresk straatje van oude huisjes die waarschijnlijk aan de goudsmeden toebehoorden in de middeleeuwen. Tot onze verrassing was de straat niet meer toegankelijk zonder ticket, en het krioelde daarenboven van de toeristen. Plots zag het er niet zo aantrekkelijk meer uit, en dus lieten we het links liggen. We wandeleden terug richting hoofdingang van het kasteel waar net de wissel van de wacht doorging. Het zag zwart van het volk, en het geheel zag er overmatig pompeus uit voor een wissel van slechts twee wachten. We liepen ook hieraan voorbij en hadden zin in een verfrissing. We liepen net voorbij de poort rechts een klein straatje in dat uitkwam op het Sternberg Palace.

Op de binnenplaats is een gezellig cafeetje, dat door weinig toeristen wordt gevonden en waar je naartoe kan zonder een ticket voor het museum. Je kan via een deur die naar de toiletten leidt, de tuin bezoeken. Het is een prachtige rustige plek, met bankjes en stoelen en mooie sculpturen. Echt een aanrader, voor een moment even weg van de massa. En voor een drankje op het kleine terras van het café aan een zeer goede prijs.

Je hebt ter hoogte van de hoofdingang van de hrad een prachtig uitzicht over Praag. Schuin tegenover de ingang van het Sternberg Palace, vindt je ingang van het Schwarzenberg Palace, dat een prachtige zwart-wit Renaissance façade heeft, en plaats biedt aan de National Gallery’s barokke kunstcollectie. Reviews beweren echter dat de buitenkant van het gebouw de binnenkant met zijn collectie overtreft, dus weer geen reden om een ingangsticket te kopen. Het lijkt een weerkerend verhaal in Praag. Er zijn onnoemelijk veel prachtige gebouwen, en sommige dienen ook als musea, maar maar al te vaak blijkt de ticketprijs weggesmeten geld in verhouding met hetgeen je ervoor te zien krijgt.

We maken de wandeling tot aan het Strahov Klaster, in de hoop een nog mooier uitzicht over Praag te vinden. Het klooster zelf blijkt echter behalve het biercafé weinig meer te bieden. We nemen uiteindelijk de tram terug tot aan Vitezna, een brug ten zuiden van Charles brug, om een koffie te drinken in het mooie Savoy café waar je ook lekker gebak kan eten.
We missen onze eerst tram omdat het wat zoekwerk vraagt om een ticket uit de automaat te toveren die aan de tramhalte opgesteld staat (werkt met munten). Je kan kiezen tussen verschillende soorten ticktets afhankelijk van de afstand die je wil afleggen of de tijd die je hiervoor nodig hebt (dat tweede is moeilijker in te schatten). Op de tram dien je na het opstappen je ticket te ontwaarden in de daarvoor voorziene machines.

Vanuit Cafe Savoy steken we de brug over en lopen zo richting Wensceslas square. Links en rechts prachtig versierde art nouveau en art deco gebouwen. Op Wensceslas square lopen we halverwege een straatje rechts in naar het Lucerna arcade, waar we een verfrissing nemen in het Cafe Lucerna:  Vodičkova 36, Prague 1. In de hal van het prachtige art nouveau shopping centre hangt een beeldhouwwerk waarop Wensceslas afgebeeld is op zijn omgekeerd hangende paard, een satire op het originele standbeeld op het plein. De shopping arcade is ontworpen door de grootvader van Vaclav Havel. Van daaruit lopen we naar Na Prikope: een shopping straat. Hier vindt je vooral de mainstream ketens en merken. Op het eind van de winkelstraat kom je terug op de Obecni Dum uit.

Die avond begeven we ons richting Jewish quarter om een restaurant te vinden. We vinden een heerlijke plek net tegenover de Spanish synagogue: restaurant Nostress, Dusni 10, Vchod V Kolkovne 9, Praag1. Prijs – kwaliteit  een schitterend restaurant met ook een hele degelijke wijnkaart. Menukaart die internationaal geïnspireerd is en een prachtige inrichting. In de kelder een gallerij waar vooral fotografen tentoonstellen. Heerlijke afsluiter van de dag.