20 december 2012
De weg er naartoe:
Het was alweer drie jaar geleden sinds onze laatste citytrip naar London. Op het eind van de eerste dag herinnerde ik me plots weer WAT we op het eind van onze vorige trip gezegd hadden: “Het zal nog wel even duren voor we nog eens naar London komen…. ” Ik wist plots weer waarom we dat toen gezegd hadden. London is vreselijk duur en er is niet echt een weg rond de meeste van de kosten. Om de dure Eurostar te vermijden (we reisden met vier), besloten we de wagen te nemen en via de eurotunnel naar London te rijden. Je dient te betalen om in het centrum van London te rijden, dus besloten we ter plekke de “tube” te gebruiken. We moesten dus op zoek naar een betaalbare parkeerplaats voor onze wagen. We hadden een hotel buiten de betalende zone van London geboekt: in Shepherd’s Bush (ten Westen). In de directe omgeving van het hotel was de goedkoopste parking voor lang parkeren min. 23 pond per dag! Voor drie dagen liep dat dus al snel op. Ik besloot verder van het centrum weg te zoeken, om dan met het openbaar vervoer naar het hotel te gaan. We gingen voor de metro dagtickets nemen, dus een extra metrorit naar het hotel kostte ons niets. Na heel wat online zoekwerk, vond ik de vrij grote NCP parking ten Zuidoosten van London (en dus op onze weg), vlak naast het North-Greenwich metrostation. Hier kostte het 8 pond voor een 24 u ticket gedurende de week en 7 pond per 24 uur op zaterdag en zondag. Enige beperking: niet-abonnement houders van de parking konden op weekdagen pas vanaf 11 uur ’s morgens de parking oprijden om hun auto achter te laten. We vertrokken ’s morgens vanuit Brugge (België) en het zou dus al snel 11 uur zijn voor we in London aankwamen. Dat moest dus lukken!
Online boekten we een plekje op de shuttle van de eurotunnel. We deden dit slecht enkele dagen voor ons vertrek en tot onze verbazing was alles al volboekt tussen 9 en 10 ’s morgens. We kozen voor de shuttle van 08.50 u in Calais . Dit betekende dat we rond 09.30 Belgische tijd in Folkstone uit de tunnel reden. We dienden in Engeland onze horloges een uurtje terug te draaien: aannkomsttijd op Engelse bodem: 08.30 UK tijd.
Prijs heen en terug voor 1 personenwagen: 203 euro. ( het is goedkoper als je de ene dag heen en de volgende dag terugkeert). Dit zijn prijzen voor een short stay, tickets zijn niet inwisselbaar. De GPS gaf aan dat we na 1.5 uur vanuit Folkstone in North-Greenwich zouden aankomen. Een uurtje te vroeg voor de parking, dus we besloten een pitt stop te doen in Ashford, een kwartiertje buiten Folkestone. Ashford is een slaperig klein Brits stadje waar weinig te beleven valt en er dus ook weining koffiebars zijn. We zijn dan maar voor de plaatselijke Starbucks gezwicht. Het voordeel van de kleinschaligheid is dat je makkelijk op de rand kan parkeren (wel betalend voor max 1 uur) en je op enkele minuten naar het centrum wandelt. Als je in deze Starbucks iets drinkt, kies dan voor een zitplek op het verdiep waar het stukken gezelliger is dan beneden.
Met deze stop van een klein uutje kwamen we uiteindelijk een vijftal minuten na 11u op de parking aan. Je kan de parking gewoon binnenrijden en vonden probleemloos een plekje. Je parkeert wel in openlucht. Best niet heel veel later dan 11 uur aankomen, want het aantal vrije plekken is beperkt. Ik vrees als je veel later aankomt je wel eens teleurgesteld zou kunnen zijn, en dan is het enige alternatief de veel duurdere lock park ernaast.
Je betaalt aan een eenvoudige betaalautomaat (staan overal op de parking ), die munten en credit cards aanvaardt. Reuzepech echter als je uit Belgie komt want het apparaat blijkt elke Belgische credit en debit card te weigeren. (vertelde ons de parkwachter die je in het huisje bij het binnenrijden vindt.)
Je kan ook niet bij een parkeerwachter betalen daar hij geen geld mag aanvaarden. Enig alternatief: betalen met munten. We moesten dus 23 pond in munten zien te vinden en dan nog liefst in max 20 munten want de automaat aanvaardt max. 20 munten per betaling. Even de hotdogverkoper (met groeten van de parkeerwachter) en de krantenverkoper om munten gaan smeken waarna we eindelijk ons parkeerticket konden betalen. Het kost wat doorzettingsvermogen aan de betaalautomaat want regelmatig dien je een munt meermaals in te voeren voor het aanvaardt wordt. We hadden dan nog de pech dat het apparaat 1 pond wel inslikte maar niet meerekende dus betaalden we uiteindelijk 24 pond voor ons ticket van 23 pond. We waren echter al blij dat we onze auto met een gerust hart konden achterlaten voor drie dagen. (niet vergeten je ticket achter de voorruit te leggen!)
Het metrostation is vlak naast de parking, een 20-tal meter stappen. De goedkoopste oplossing om als toerist de metro te gebruiken is een dagticket . De rekening is snel gemaakt. Een los ticket kost je 4.30 pond, een dagticket (off-peak, vanaf 9 uur ’s morgens voor zones 1 en 2 = central London), kost je als volwassene 7 pond, ook studenten betalen 7 pond, alleen kinderen en jongeren onder de vijftien betalen minder, van 5 tot 15 jaar betaal je 3.20 voor een dagpas. Voor ons vier samen, 3 volwassenen en 1 vijftienjarige kwam dit op 72.60 pond voor drie dagen. Een ferme hap uit het budget. Je merkt ook dat alleen de gegoeden de metro kunnen betalen in London, wat een verschil met de diversiteit aan reizigers in Parijs of Brussel! Vanuit North-Greenwich kan je via de Jubilee line naar centrum London, we namen de Jubilee line tot Bond street en stapten over op de central line naar Shepherd’s Bush.
Een hotel kiezen is niet makkelijk en gaat van duur tot zeer duur tot astronomisch duur. Je kan een Ibis budget hotel boeken, je vindt er ook die vrij dicht bij het centrum liggen. (ongeveer 5 km), maar ook hier betaal je al snel 80 pond voor een dubbele kamer per nacht. Wil je eerder naar 50-60 pond per nacht dien je naar de buitenwijken van London uit te wijken met een bijkomende verplaatsing per trein naar het centrum dat een half uurtje in beslag neemt.
Wij kozen voor het totaal nieuwe Ibis hotel in Shepherd’s Bush waar je 80 pond (100 euro) tot 112 pond of 140 euro per nacht betaalt. Wij hadden echter nog een heel aantal vouchers te spenderen waardoor we voor dit hotel kozen. Het hotel is zeker een aanrader met mooie, vrij ruime kamers, een kleine maar zeer gerieflijke badkamer en een ruime douche. Er is gratis Wifi in het hotel. De kamer heeft een plasma tv, faciliteiten om thee en koffie te zetten en een haardroger. Er is geen safe deposit box in de kamer maar wel aan de balie en het gebruik ervan is gratis. Een ontbijt (English buffet breakfast), kost rond de 8.50 pond per persoon.
Verblijf je in deze buurt dan kan ik het Chinese restaurant Chop Chop vlak naast de uitgang van de metro ten zeerste aanbevelen. Je kan er voor ongeveer 7 pond een heerlijke Chinese noedel- of rijstschotel eten, met een pot Chinese jasmijntee. De gerechten met barbecued red pork en barbecued duck zijn echt yummie. Het zit er dan ook continue vol, maar het gaat snel vooruit en je moet nooit lang wachten op een tafeltje. Ook de verse fruitsappen zijn lekker en niet duur.
We zijn er op de drie dagen twee maal gaan eten.
Met de metro vanuit Shepherd’s Bush ben je via de Central Line snel in het centrum van London. Een trip naar London kan een goede opportuniteit zijn om elektronische aankopen te doen. Vaak zijn nieuwe modellen er veel vroeger te krijgen dan bij ons in België. Zo hebben we twee nieuwe tablets gekocht tijdens onze trip. De prijzen zijn vergelijkbaar of goedkoper. De grote ketens zoals Curry’s hebben een systeem waarbij je je product 24 u vooraf online kan reserveren en de dag nadien in de aangeduide winkel (eventueel die naar keuze), kan ophalen. Je betaalt op het moment dat je je product ophaalt. Onze ervaring hiermee is zeer positief. Je dient alleen een opzetstuk bij te kopen om je product in onze stekkers in te pluggen. Voor een tablet is dit nog een kleiner probleem daar dit werkt met een losse oplaadkabel en je dus ofwel een nieuwe kabel of nieuw stekkerdeel kan kopen.
Mijn dochter wou zeer graag eens eenkhoorntjes zien, en dus hadden we een bezoekje aan Hyde park gepland. Als je de diertjes wil zien, loop dan gewoon richting bomen. Eerst zie je er één, even later blijkt het er te krioelen van de eekhoorns, in alle maten, met grote en grotere pluimstaarten. Ik heb kinderen de eekhoorntjes zien voederen en ze kwamen gewoon uit hun hand eten. Dochterlief super tevreden!
In Hyde park loop je voorbij Kensington Palace en er is een monument ter herdenking van de overleden prinses Diana.
Een ander doel was een musical. Enkele weken voor ons vertrek had ik online het aanbod en de prijzen bekeken en gezocht naar vrije plaatsen. Het aanbod musicals is enorm. Online blijken de meeste voorstellingen, vooral de meer populaire bijna altijd uitverkocht. De kaarten zijn duur: de goedkoopste starten rond 45 pond en lopen op tot 80 a 100 pond. Als je dan met vier wil gaan kijken loopt dat als snel in de enkele honderden euros. Na wat rondsurfen en rondvragen bleek dat je last minute heel wat kaarten kan kopen aan verminderde prijs. De beste en meest betrouwbare plaats is TKTS op Leicester Square. TKTS gaat elke dag om 9 uur open, en er staat zelfs in de namiddag (wij kwamen rons 16:00), een flinke rij. Op een bord zie je de voorstellingen waarvoor nog tickets te krijgen zijn met de aangeboden prijzen. De prijzen zijn niet altijd goedkoper dan online. Vreemd vond ik wel dat er nog zoveel vrije plaatsen zijn voor voorstellingen die online uitverkocht blijken. Echt vreemd. Rond Leicester Square zijn er trouwens nog talloze andere ticket boots en offices waar tickets worden verkocht, met ook daar lange rijen. Ik kom dus tot de conclusie dat slechts een heel beperkt aantal tickets online worden verkocht.
We kozen uiteindelijk voor een kleinere Britse musical: Loserville. Hiervoor vonden we goedkope kaarten op goede zitplaatsen: 30 pond per kaart (oorspronkelijke prijs: 47 pond), voor zitjes in de stalls (gelijkvloers) op de negende rij. De musical is een aanrader. Verwacht geen grote indrukwekkende show zoals die van de grotere producties. Wel een zeer ‘entertainende’ voorstelling, met veel humor, en een heel jonge en originele invulling. Volgende keer willen we voor een grotere productie gaan, maar ik ben er nog niet helemaal uit hoe je dit doet zonder je blauw te betalen.
Chinatown in niet zo heel groot in London maar best eens leuk om door te wandelen. We wilden heel graag lekkere dim sum eten. Na wat opzoekwerk op het internet (ondermeer via Tripadvisor), besloten we het veel aangeprezen Jeng cafe te proberen. Het is een eettent dat recht uit China lijkt weggelopen. Weinig aankleding, plastieken tafeltjes, met eenvoudige stoelen. Maar de dim sums worden ter plekke met de hand gemaakt. Je kan kiezen tussen varkensvulling of vegetarische vulling, gestoomd of gebakken. De gebakken zijn de lekkerste en we hebben ons tegoed gedaan aan beide vullingen op beide manieren klaargemaakt. Je kan er lekkere jasmijn thee drinken, en we hebben ook nog wat red barbecued pork genomen. Heerlijk en spotgoedkoop. Het is de hele dag vanaf net voor de middag open.
Ontbijt hebben we de tweede dag in de bakkerijketen Valerie genomen, echt heel lekker, veel keuze tussen huisgemaakte broodjes, fruitsla, eieren, porridge, …. niet heel goedkoop maar betaalbaar. Heerlijke koffie ook.
Op aanraden van zoonlief hebben we een namiddag in Camden town doorgebracht. Een reusachtige in- en outdoor markt waar je vanalles vindt dat je als alternatief, brocante, ambachtelijk kan bestempelen. Een goede plek om te shoppen als je eens iets anders zoekt dan wat je in de mainstream ketens vindt. Camden was oorspronkelijk een product van de eenvoudige en alternatieve punk scene maar is ondertussen duidelijk meer gericht op toeristen. Het loopt er (zelfs op een weekdag) zwart van het volk. Je kan er makkelijk iets te eten vinden aan de vele eetstalletjes. Heel leuk om enkele uren door te brengen.
Op vrijdagavond hebben heel wat musea in London laatavondopeningen. Je kan dat tot 21 of 22 u in het museum terecht. Vaak zijn er ook extra activiteiten tijdens deze avonden, meestal gratis aangeboden. We bezochten de tentoonstelling over Shakespeare op vrijdagavond in het British Museum, het was er op dat tijdstip niet zo erg druk. De tentoonstelling over Shakespeare was boeiend, al had ik het graag nog iets creatiever ingevuld gezien. Er werden die avond in het teken van Shakespeare ook extra activiteien aangeboden in de great court en zalen errond. ( de vaste tentoonstelling van het museum is gratis te bezoeken en de steen van Rosetta mag je hier zeker niet missen!). Er werden stukken van Shakespeare gebracht en een voorstelling rond het gebruik van het zwaard in de tijd van Shakespeare door acteurs van het National Theatre. Het gebouw dat de British Museum huisvest is op zich al de moeite van een bezoekje waard.
Vele musea en dan vooral de vaste collecties zijn gratis te bezoeken. Zo is het Museum of Natural History gratis te bezoeken, alleen speciale tentoonstellingen of activiteiten zijn eventueel betalend. Het museum is echt een aanrader en de tentoonstelling over dinsousaurussen is uniek. Er zijn heel wat volledige skeletten tentoongesteld, en de tentoonstelling errond is educatief en onderhoudend voor zowel jong als oud. Door de populariteit van de tentoonstelling is er wel vaak een rij om binnen te komen. Je kan dit vermijden door de dag voordien online een ingangsticket te reserveren om op een bepaald uur binnen te komen, en dan kan je onmiddelijk binnen lopen zonder aanschuiven. Voor de dino’s is er geen online reservatie mogelijk.Wil je de dinosaurussen bezoeken dan laten ze je aanschuiven rond het reusachtige skelet in de inkomhal, waardoor het wachten niet echt saai is. Een bordje gaf een wachttijd van een uur aan maar bleek het uiteindelijk slechts 20 min. te zijn die echt heel snel voorbij gingen.De skeletten van de walvissen in het onderdeel zoogdieren zijn eveneens zeer de moeite. Wij hebben ons tot deze twee onderdelen beperkt.
Het museum of Natural History ligt niet ver van Harrod’s, dus als je even wil staren naar de originele etalages, of de mooie architectuur van de afdeling verse voeding, is het slechts op enkele minuten wandelsafstand. De winkel beslaat een volledig blok en heeft altijd zeer excentrieke etalages.
Leuke anekdote achteraf. Toen mijn man aan vrienden op het werk vertelde dat we voor de verjaardag van dochterlief een weekendje waren gaan shoppen in London bekeken ze hem echt vol ongeloof; hij vermeldde er dan maar snel bij dat dochterlief duidelijk een dure smaak had…
chefmaison 