3 augustus 2013
Een ongewone keuze voor een citytrip: Trieste in Italie.
Het had te maken met het feit dat mijn man voor het werk naar Trieste ging en we dus besloten er een citytrip van te maken. Trieste ligt aan zee én in Italië en dus leek het ons een aantrekkelijk idee.
Ik had aanvankelijk wat twijfels, daar het een niet zo vaak gekozen vakantie bestemming bleek, maar uit vele andere berichten leek het dan weer een onderschatte bestemming.
We besloten het erop te wagen en boekten een lang weekend van donderdagavond tot zondagavond.
Het feit dat er zijn geen rechtstreekste vluchten vanuit Brussel naar Trieste zijn is wel een nadeel. Lufthansa biedt de meest aantrekkelijke combinatie aan over Munchen met een reistijd van 3 uur en 45 minuten van Brussel naar Trieste. Vanuit de luchthaven in Trieste is er en busverbinding voor 3 euro en 80 cent naar centrum Trieste. De bus doet er 55 minuten over. De reistijd is dus wel een kleine hindernis. Gedurende de weekdagen rijdt de bus vrij regelmatig elk uur of half uur, we namen echter ook de bus terug naar de luchthaven om onze terugvlucht op zondag te nemen, en bleek dat de bus slechts 3 maal reed op zondag, om 09u, om 14u en op 19u. Kans is dus dat de bus niet zo erg goed aansluit met je geboekte vlucht en je dus onnodige wachttijd doorbrengt op de luchthaven. De bus zat dan ook vol toen we hem namen op zondag om 14u. Je kan normaal gezien in het busstation tickets kopen voor de bus, maar op zondag was het loket in de namiddag tot 16 u gesloten. Er staat een automaat om tickets te kopen in de hal waar je de bus neemt, en je kan in het treinstation bus tickets kopen in de krantenwinkel links als je de hal van het treinstation binnen komt.
We gingen op zoek naar een verblijfplaats, en bekeken eerst alle hotels, de meeste hotels leken me prijs kwaliteit vrij duur, en ik besloot verder te zoeken naar een leuke B&B of appartement. Bij de B&B’s leek de verhouding prijs-kwaliteit heel wat beter en was het makkelijker iets te vinden in het centrum van Trieste. Ik koos een iets betere B&B via de site Bed and Breakfast in Italy (http://www.bedandbreakfastfvg.com/eng/search.php?prov=ts) , een site die ik ook al gebruikt had voor vorige trips naar Venetië en Rome. De B&B Aria Marina vroeg 80 euro per nacht voor een dubbele kamer met een rijkelijk ontbijt voor 2 pers. De B&B heeft een eigen site die helaas alleen in het Italiaans is. ( http://ariamarina.it/) Je vindt heel wat positieve reviews van de B&B op tripadvisor. (http://www.tripadvisor.com/Hotel_Review-g187813-d1777489-Reviews-Ariamarina-Trieste_Province_of_Trieste_Friuli_Venezia_Giulia.html) Je kan de hostess Nadia makkelijk contacteren via mail waarop ze heel vlot en snel antwoordt. Zo wou ik weten of er een haardroger op de kamer was om die eventueel niet te hoeven meenemen, dus zond ik even een mailtje met die vraag. (ik kreeg prompt dezelfde dag een antwoord) Je kan de kamers reserveren, en via een voorschot van 50 euro, te storten op haar rekening, bevestigen. De kamers zijn ruim, stijlvol aangekleed en comfortabel, ook de bedden zijn zeer comfortabel, de badkamer zeer netjes met alles wat nodig is. Nadia ontvangt ons met een verse kop Illy koffie , een stukje taart en geeft ons alle nodige informatie over bezienswaardigheden, eetgelegenheden, enz. We spreken een uur af voor het ontbijt. Het ontbijt is vers en meer dan uitgebreid genoeg. Croissant, broodjes, toast, croque monsieur, yoghurt en muesli, taart, beleg, fruitsap, verse Illy koffie. Ze rekent af op de laatste dag voor ons vertrek, en als we vragen om onze bagage wat langer te laten staan is dat geen enkel probleem, omdat ze dezelfde dag geen nieuwe gasten heeft voor onze kamer, mogen we gewoon de kamer binnen tot voor we naar de luchthaven gaan om 14u. We krijgen een eigen sleutel en de kamers hebben een eigen aparte ingang. De kamer heeft zelfs een klein ingebouwd keukentje dat we niet gebruikt hebben, met een koelkast.
Trieste zelf in een stad die het midden houdt tussen een Italiaanse en Midden-Europese stad. Ze is vlak aan zee gelegen en het is een van de weinige steden met een centrale plaza die naadloos in de aangrenzende zee lijkt over te gaan. Triëste claimt dit als het grootste plein aangrenzend aan de zee in Europa. De plaza de l’Unita is inderdaad een zeer mooi plein met statige indrukwekkende gebouwen uit de Habsburgse periode, en ’s avonds verlichten blauwe lampjes het plein.
Wat we niet gepland hadden maar toch kregen was de Bora, een typische wind in Trieste, zeer krachtig en helaas ook koud. De eerste dag ging de Bora samen met heel wat regen en was uiterst onaangenaam, en dreef ons dus meerdere malen de café ’s binnen. Een van de cafe’s was café Torinese, waar we een tafeltje aan het raam hadden met uitzicht op Piazza del Borsa (beursplein). Hier zagen we tientallen paraplu’s kapot waaien, hoedjes wegvliegen, mensen schuin lopend tegen de striemende wind en regen. Als je droog en warm zit, een heel entertainend uitzicht. Ik had al snel spijt dat ik het aantal paraplu’s voor de vuilbak niet telde. De twee volgende dagen waren zonnig maar met de koude Borawind erbovenop. De tweede dag bezochten we Aquilleia en in het binnenland waaide de wind duidelijk minder hard en hadden we mooi warm weer. De derde dag in Trieste was zonnig met veel wind wat de gevoelstemperatuur gevoelig naar beneden haalde.
In Trieste kan je van de voormiddag tot de namiddag van het ene café naar het volgende om cappuccino’s te drinken en vanaf de lunch of late namiddag kan je overal terecht voor aperitif. We hadden aperitif in café Tomasseo, restaurant Osteria da Marina, Urbanis café, and James Joyce café, en vonden helaas geen plaats in café Quattroromano. We hadden koffie in Cafés Tommaseo, Caffè degli Specchi, Stella Polare, Torinese, James Joyce and Lyfe. De café Tergesteo was niet meer, de galerie waar ze voordien was, is in renovatie , en het café San Marco was gesloten op zondag! De koffies zijn echt lekker en naar West-Europese normen goedkoop. Zelfs in de meer toeristische café’s kost een capo vaak maar 2 euro 10 met een heerlijk koekje of chocolaatje en een glas water. We hebben een hele reeks soorten koffie leren kennen waaronder naast de klassieke expresso en cappuccino de macchiata , maar ook de shakerato, een koude geshakete koffie in een brede champagne coupe. Je hebt ook de capo in b, dat is een cappuccino in bichieri of een cappuccino in een glazen beker.
Ook de aperitief is echt niet duur en je krijgt er vanaf 18 of 19 u ’s avonds gratis hapjes bij geserveerd die op sommige plaatsen op een klein diner lijken. Populair zijn de lokale witte friulini wijnen of de rode terrano en Refosco wijnen, of de Spritz aperol of martini met wijn (vino) of prosecco (schuimwijn). Ook de wijn en de traditionele Spritz ( met wijn of prosecco) kosten meestal tussen de 2,5 à 3 euro en 5 of 5,5 euro. De lokale wijnen (friulini, terrano, tocai) zijn zeer lekker en kunnen de vergelijking mrt heel wat Franse wijnen moeiteloos doorstaan. Andere lokale specialiteit: proscuito crudo (rauwe ham) waarvan de San Daniele zeer bekend is maar er zijn ook heel wat andere lokale hammen.
Er is duidelijk een echte aperitief cultuur onder de lokale bevolking en de cafeetjes zitten dus ook altijd gezellig vol in de vroege avond. In sommige populaire café’s dien je dus op tijd te zijn, zeker als je een zitplaatsje wil. James Joyce café , veel boeiender, levendiger dan de klassiek aangeraden café ’s in de toerist guides en is goed gelegen aan het Grand Canal, op de hoek van de Via Roma. Op zaterdagmorgen is er een verse markt op het pleintje ervoor en komen de marktbezoekers hun koffie drinken en is er een gezellige drukte, local style. Ook ’s avonds is er een gezellige drukte voor de aperitif, een lokale bezigheid waar de meeste Italianen zich vol overgave in smijten elke avond vanaf 19u. Wij namen de aperitief in Urbanis, een hippe plek in een oud café met een prachtige originele mosaic vloer. Bij onze aperitif kregen we een reusachtige kom chips, stukjes warme pizza ’s en warm brood, en puree met een schepje tomatensaus, dat laatste was niet echt mijn smaak. In café Tomasseo hadden we ’s middags bij het aperitif, belegde toastjes, chips, nootjes, olijven, en crackers gekregen. Samen met twee kleine belegde sandwiches(finger food), was dat genoeg voor de lunch. Ook dit café is gezellig en typisch Viennees, maar iets statiger zonder de gezellige drukte.
Een aanrader is de Friuli Venezia Giulia card, die 15 euro kost voor 48 uur en de tijd gaat in wanneer de kaart in het eerste museum of bezienswaardigheid gescand wordt. Voor 15 euro bezoek je gratis het San Giusto kasteel, de musea in Triesta, alles in Aquileia met een gratis audioguide, een gratis gegidst bezoek aan Trieste of een audioguide for Trieste, de Grotte Giganta, het Miramare kasteel, en zo veel meer, een audioguide in Aquileia kost 8 euro, je betaald normaal ook 2,5 euro voor de crypte en 2 euro voor het archeologisch museum. Het kasteel San Giusto kost normaal 6 euro, dus we hadden toen al uitgespaard door de kaart te kopen. Alles erbovenop zou gratis zijn. De trein heen en terug tussen Trieste en Aquileia kost 9 euro per persoon, een busticket van het station naar Aquileia zelf 1,5 euro per persoon enkele rit. We hadden geen terug ticket gekocht voor de bus daar we dachten die in Aquileia of op de bus te kunnen kopen. In de krantenwinkel in Aquileia verkocht men geen ticketten en verwees men ons door naar de buschauffeur. Die zei dat hij geen ticketten verkocht en dat we ze in het station van Cervignona moesten kopen. Toen we daar aankwamen liepen we het station binnen doch daar waren de loketten reeds dicht, en ondertussen hoorden we de bus weer vertrekken, een gratis rit dus. De koffie in het station kost 1.10 voor expresso en 1.70 voor een capo (=cappuccino ). Een bezoek aan Aquileia is een aanrader. Aquileia (in Friuli-Venezia Giulia), was een van de grootste en rijkste steden in in het vroeg Romeinse rijk, dat in het midden van de vijfde eeuw door Atilla werd verwoest. Het grootste deel ligt nog onopgegraven onder de velden, en is daarom het grootste archeologische reservoir van zijn soort. De patriarchale basiliek, een prachtig gebouw met een exceptionele mozaïk vloer, speelde een grote rol in het verspreiden van het Christelijk geloof in Centraal Europa. Ook het National Archaeological Museum of Villa Cassis, is een bezoek meer dan waard en eveneens inbegrepen in de Friuli Venezia Giulia card . Het museum stelt obecten tentoon die in Aquileia en omgeving werden gevonden.
In Aquileia hebben we lekkere pizza’s gegeten in het restaurantje achter de grootste info kiosk van de toeristische dienst, rechts van het Forum Romanum. Het is ook hier dat je de audioguides krijgt. De pizza’s die ovengebakken zijn kosten tussen 5 en 8 euro. Met een glas wijn en een koffie koste dit ons 21 euro voor ons tweeën. We besloten ’s avonds in Trieste alleen nog apero met hapjes te nemen.
Het enige museum dat we bezochten in Trieste was het Museo Revoltella, genoemd naar de eigenaar en oprichter Pasquale Revoltella (1796-1869) een business man die het uitgraven van het Suez kanaal financierde die hij belangrijk vond voor de economie van Trieste die gebaseerd was op maritieme economie. Hij werd de vice-president van het Suez Canal Company. Je kan zijn residentie bezoeken, en een galerie voor Moderne Kunst in het aanpalende gebouw. Zijn residentie is het boeiendste. Ga op zoek naar het grappige element in de woning, namelijk de camera obscura waarme Pasquale Revoltella de omgeving in het oog kon houden. Camera bewaking avant la lettre. Er bevindt zich ook een mooie bibliotheek in de woning. Ook dit museum is inbegrepen in de Friuli Venezia Giulia card.
Trieste is ondanks zijn lage populariteit als bestemming voor citytrips zeker de moeite. Het vraagt wat inspanning en laat zich niet zo makkelijk ontdekken, maar heeft ook vele voordelen zoals de nabijheid van de zee, de lage prijzen voor verblijf en eten en drank, de lokale sfeer. Zeker een leuke bestemming als je in de buut bent, Kroatië, Venetië, …
Pingback: Coeur d’artichaut | pppassiononaplate