chefmaison

21 april 2012

For an English language post on Saint Peter’: “Saint Peter’s basilica and San Clementa basilica”

For an English language post on the Vatican: “Vatican- Pantheon – Walk of Rome”

WAT ZEKER TE BEZOEKEN OP TWEE DAGEN ROME
Deel 1 Het Vaticaan en de Sint-Pieters basiliek.

Als je slechts twee volle dagen hebt om Rome te bezoeken is het belangrijk je te beperken tot een aantal bezienswaardigheden die je echt wil zien. We hadden vooraf beslist dat we zeker de Sixtijnse kapel van het Vaticaan en de Sint-Pieters basiliek wilden zien en het oude Rome. Daar het Vaticaan de zondag gesloten is was vrij snel beslist hoe we ons weekend gingen indelen. Zaterdag zouden we dus zeker het Vaticaan en  Sint-Pieters bezoeken en zondag het Collosseum en het oude Rome. Bijkomend voordeel is dat de omgeving rond het Collosseum en het Forum Romanum autovrij is op zondag. Vraag was: wanneer is het beste moment om het Vaticaan te bezoeken? Na wat zoekwerk kwam ik op een blogbericht terecht van een expat die in Rome vlakbij de ingang van het Vaticaan woont. Ik heb alle adviezen op zijn blog gevolgd en ik raad iedereen aan hetzelfde te doen. De link naar de blog: Ron in Rome, his blogpost: 20 tips on Visiting the Vatican Museum. De namiddag is altijd rustiger (relatief) dan de ochtend wanneer de meeste groepen het Vaticaan bezoeken en op drukke dagen is het veiliger online je ticket reeds te kopen om zo de wachtrijen te vermijden. We besloten dus het Vaticaan om 13u te bezoeken en onze tickets online reeds te bestellen. Tickets kan je via de officiële site van het Vaticaan Museum bestellen, je kiest de juiste dag, en je dient ook al een uur te kiezen. Je krijgt het bewijs van aan koop van je tickets (voucher) dan in Pdf formaat die je kan afdrukken. Met deze uitprint kan je via een apart loket aan de kassa je tickets afhalen. Aan de ingang van het Vaticaan loop je via een aparte lijn onmiddellijk het Vaticaan binnen tot aan de kassa.
De twee belangrijkste tips uit Ron’s blog zijn dat er een shortcut naar de Sixtijnse kapel is halverwege het museum, dat toch veel te uitgebreid is om volledig in één keer te bezoeken, en dat er vanuit de Sixtijnse kapel een doorgang is direkt naar de Sint-Pieters Basiliek. (dit in tegenstelling tot de normale aangeduide uitgang, die dezelfde is als de hoofdingang waardoor je na het bezoek aan de Sixtijnse kapel de afstand naar de ingang weer helemaal moet teruglopen.) Om die reden bezoek je de spiraaltrap die je normaal bezoekt net voor je het Vaticaan verlaat, net na binnenkomst. Ons bezoek aan het Vaticaan zag er dus als volgt uit:

Je haalt je tickets af aan de kassa aan het daarvoor voorziene loket. Je loopt de trappen op tot voorbij de ticket controle. Dan ga je de lange roltrap naar boven, en eens boven, loop je direkt in de tegenovergestelde richting, en vind je aan de linkerkant de “spiral stare case”. Loop die trap niet af, want dit is de uitgang van het museum. Neem bovenaan je foto’s en keer op je stappen terug naar de bovenkant van de roltrap. Daar heb je links voor je de ingang van het museum. De meesten nemen hier links, maar wij gingen eerst even buiten genieten van het uitzicht en gingen dan rechts richting de Pinacoteca (art gallery, ingehuldigd in 1932). Deze wordt door heel wat Italianen aangeraden als een pareltje in het Vaticaan. Net voor de ingang van de Pinacoteca, staat een reproductie van Michelangelo’s beeld “Pieta”, dat je hier van veel dichterbij kan bekijken dan het origineel in de Sint-Pieters basiliek.

Hoogtepunten in de Pinacoteca zijn Michelangelo’s wandtapijten van het laatste avondmaal, en vooral de laatste drie schilderwerken van Raphael, die je hier in al hun glorie ziet. Daarnaast vind je ook nog werken van Caravaggio, Crespi en Bernini en heel wat iconografie. Het is hier bovendien rustig in tegenstelling tot de platgetreden route in het Vaticaan, wat later zal blijken. We vervolgden nadien via de linkeringang de weg door het museum, dat echt enorm indrukwekkend is, de overdaad aan kunst is ongezien. En omdat het echt teveel is om in één bezoek te bekijken, besloten we de kortere weg naar de Sixtijnse kapel te nemen. Nadat je al een heel stuk hebt gestapt kom je in de kamers met de wandtapijten, en nadien in de kamer met de kaarten. Aan het einde van de kamer met kaarten is er nog een met wandtapijten. Aan het einde van die kamer gaan de meesten verder naar links, maar je kan ook rechtdoor door een deur,  met daarboven een bordje Sistine Chapel. Na deze deur, volgt er een trap, die naar links draait en waarna je recht in de Sixtijnse Kapel komt. Zoek een plaatsje om te zitten en rustig de muren en plafonds te bekijken. Goed idee is om een kleine verrekijker mee te nemen, om zo de details van de fresco’ en vele trompe l’oeil effecten beter te kunnen zien. Het is niet toegelaten om foto’s te nemen en er wordt ook regelmatig gevraagd om stilte. Neem voldoende tijd om de fresco’s te bekijken. Op de zijkanten vinden we de verhalen van Mozes en Jezus. Het plafond is door Michelangelo versierd  met de schepping door God (1508-1512), en achter het altaar schilderde Michelangelo het Laatste Oordeel (1535-1541).
Om de enorme weg terug naar de uitgang en dan nog eens de afstand tussen ingang Vaticaan en de ingang van de Sint-Pieters basiliek te vermijden kan de je deur rechts helemaal op het einde van de kapel nemen die direkt aan de zijkant van de Sint-Pieters basiliek uitkomt. ( de aangeduide uitgang is via een deur links net na de metalen afscheiding in de kapel. In principe is de rechter deur voorbehouden voor groepen en is er een wacht verantwoordelijk voor het bewaken van deze deur. Deze wacht staat echter niet altijd aan deze deur en als hij er staat slaat hij weinig acht op wie deze uitgang neemt. Om zeker te spelen kan je je altijd bij een groep aansluiten die deze deur neemt.

Via een trap kom je buiten aan de zijkant van de basiliek terecht. Extra voordeel is dat je de eventuele wachtrijen voor de basiliek ontwijkt. De ingang voor de basiliek is gratis, dus je kan zo binnenlopen. De basiliek is overweldigend. Het duurde even voor we tot de constatatie kwamen dat alle wanden en alle plafonds met mozaïek bezet waren. Ook wat op het eerste zicht schilderijen lijken, blijken eigenlijk mozaïeksteentjes te zijn. In een rechterbeuk zie je Michelangelo’s Pieta achter glas. Het beeld is ronduit ontroerend, en eens zo indrukwekkender na het zien van de kopie. Het altaar van Bernini is pompeus en opgebouwd uit hersmolten brons afkomstig van het dak van het Pantheon. Zeker de moeite waard om te bezoeken is de koepel. Voor zeven euro kan je naar boven met de lift. Je bezoekt de binnenkant van de koepel waar je de mozaïeksteenjes kan aanraken en waar je een spectaculair zicht hebt op de basiliek en zijn prachtige vloer.

Nadien klim je tot helemaal op de top aan de buitenzijde van de koepel waar je een spectaculair zicht hebt over Rome en de tuinen van het Vaticaan.

Het Sint-Pietersplein werd tijdens ons bezoek in gereedheid gebracht voor de viering op Palmzondag de dag nadien. Als je na de klim wat verfrissing nodig hebt kan je een Aperol Sprits drinken op een terrasje (een frisse oranje aperitief met laag alcoholgehalte), of haal je een ijsje bij gelateria Old Bridge, befaamd voor hun lekker ijs.  (pas op de rijen hier kunnen lang zijn, in ons geval langer dan die voor de ingang van het Vaticaan!)

Dit jaar, 2015, hebben we Rome voor een tweede maal bezocht, en deze keer hebben we het Vaticaan en de Sint-Pietersbasiliek op een andere manier bezocht.

Op onze eerste dag hebben we het Vaticaan bezocht. Ook deze keer hebben we onze tickets online geboekt en dat was geen overbodige luxe, voor een bezoek tijdens het hoogseizoen (juli). Omdat we deze keer ons bezoek niet gekoppeld hadden aan een bezoek van de Sint-Pietersbalisiek hadden we ook een audioguide geboekt.

We hebben ook nu eerst de Pinacoteca bezocht, maar hebben deze keer alle tijd genomen om ook de Raphael kamers te bezoeken (la Stanza di Rafaello), welke meer dan de moeite waard zijn, naast de kamers met kaarten.

Het was in deze keer vreselijk druk in het Vaticaan, en op sommige momenten loop je niet zelf vooruit maar wordt je gewoon verder geduwd door de enorme massa bezoekers. Ook de Sixtijnse kapel was volgestouwd met bezoekers. Probeer met wat geduld een plekje te vinden op één van de banken aan de zijkant, zodat je rustig de tijd kan nemen om de beelden (fresco’s) van Michelangelo boven en rond je te bekijken. Het lawaai in de Sixtijnse kapel overstemde bij momenten echter de stem van onze audio-guide!

Omdat we de Sint-Pietersbasiliek op een volgende dag zouden bezoeken zijn we deze keer via de linkeruitgang rustig weer naar de uitgang van het Vaticaan gewandeld. Omdat de meeste groepen dan via de rechteruitgang in de Sixtijnse kapel richting basiliek zijn gewandeld is dit deel van het Vaticaan eigenlijk een heel stuk rustiger en een verademing.

Er zijn ook andere mogelijkheden om het Vaticaan op een meer exclusieve manier te bezoeken. Het Vaticaan verkoopt tickets die een bezoek in de vroege morgen combineert met een ontbijt, en op die manier bezoek je de Sixtijnse kapel voor alle andere bezoekers en groepen. Het is wel een dure optie.

Ons bezoek aan de Sint-Pietersbasiliek was deze keer echter een aanrader!!

Deze keer hadden we vooraf de Scavi tour geboekt. Dit is een geleid bezoek aan de Necropolis (pre-Romeinse begraafplaats) onder de basiliek. Dit bezoek dien je voldoende op voorhand, via mail aan te vragen en te boeken. Je krijgt hiervoor een exclusieve rondleiding op de plek waar ook de beenderen van de heilige Sint-Pieter begraven liggen.

Archeologen hebben van de kerk de toestemming gekregen een deel van de Necropolis bloot te leggen, hoewel dit een paganistische begraafplaats is, omdat de kans groot was dat ze het graf van Sint-Pieter zouden vinden. De Sint-Pietersbasiliek is gebouwd boven op het graf van Sint-Pieter. Toen ze echter op zoek gingen naar zijn graf bleek het graf leeg. Uiteindelijk werden zijn beenderen een beetje verder terug gevonden in een armengraf. Zijn overblijfselen werden kort na zijn overlijden waarschijnlijk verplaatst om ze tegen schending te beschermen, omdat in die tijd de Christenen nog vervolg werden. Na de vondst van zijn beenderen, zijn ze enkele tientallen jaren verdwenen na door een priester te zijn meegenomen. Toen ze uiteindelijk in de jaren zestig weer gevonden werden zijn ze onderzocht geweest en toegeschreven aan een man van zestig, die Sint Pieter zou zijn. De graven uit de pre-Romaanse tijd die men heeft blootgelegd vertellen ons heel wat over het leven van de mensen die daar toen begraven zijn geweest.

Je loopt over een lengte van 12 m tussen een aantal begraafplaatsen en krijgt een heel boeiende uitleg van een historicus. Op het einde van de tour zie je de beenderen van Sint-Pieter net onder het altaar van de Sint-Pieters basiliek. Het geleid bezoek kost 13 euro per persoon. Je dient vooraf te mailen naar uff.scavi@fabricsp.va. Je geeft de dagen op waarop je in Rome zal zijn, en je krijgt een mail terug met de dag en uur van het bezoek en een betalingsprocedure. Bezoekers moeten allemaal minstens 15 jaar oud zijn, en tijdens het bezoek dien je je schouders en knieën te bedekken. Je mag geen al te grote tassen meebrengen en je mag geen foto’s nemen. Je dient binnen te komen via de Zwitserse wacht aan te linkerzijde van de basiliek ( aan het einde van de rij pilaren), waar politie eerst je tassen controleren. The Zwitserse wacht toont je waar je moet zijn. Er kunnen maar 12 personen per keer de Necropolis bezoeken, en er zijn niet meer dan 200 mensen per dag toegelaten ( in vergelijking: er bezoeken 30.000 personen per dag de basliliek erboven!). De gang waardoor je loopt is vrij smal, de temperatuur wordt en zomer en winter constant gehouden en de vochtigheidsgraad bedraagt er altijd 90%, wat een beetje oncomfortabel kan aanvoelen.

Op het einde van de tour, kom je de Sint-Pieters basiliek direkt binnen via de Grotto, waar alle pausen begraven liggen. Vandaar bezoek je de rest van de kerk, zonder buiten te moeten aanschuiven in de meestal ellelange rijen!!! Alleen al daarvoor is dit bezoek meer dan de moeite waard.